Unutkan olan bir büyüğünüze nasıl davranırsınız? İlaçlarını almayı sık sık unutan birisiyse… Çocuklarınıza onlar hakkında neler söyler, nasıl davranmalarını istersiniz? 

Bu soruların yanıtlarını hikâyemizde buluyoruz. Onlara sevgiyle yaklaşmak, koruyucu olmak, istediklerini yapmalarına ve mutlu olmalarına destek vermek… Çocuklarımıza da söyleyeceklerimiz bu hikâyede çok güzel anlatılmış. Her ne kadar okul öncesi resimli kitap olsa da 7’den 77’ye herkese sesleniyor. 

Bizim Unutkan Dede’miz neler yapıyor, merak ediyor musunuz? Meyvelerle yemek pişiriyor. Sabah üç defa kahvaltı ediyor. Kendisini çocuk sanıp parkta ağaca tırmanmaya çalışıyor. Bütün gün çocuklar gibi koşup eğlenmekten yoruluyor. Her yerinin ağrıdığını söyleyince, Atakan, dedesine gülümseyerek, “Çocukların da bazen bir yerleri ağrıyabilir dedeciğim,” diyor. Atakan’ın bu yaklaşımı beni çok etkiledi. Nasıl davranması gerektiğini biliyor.  

Eyvah, diyorum. Unutkan Dede kayboluyor. Merak ediyorum. Ne olacak? Merak edecek bir şey yokmuş, sonunda eve dönüyor. Yine ilaçlarını almayı unutmuş. İlaçlarını almayınca her şeyi unutuyor. Evin adresini de…

Neler yapıyor, neler. Ama ne yaparsa yapsın, kimse onu kırmıyor, incitmiyor. Unutkanlığı yüzünden  öğütler vermeye, ders vermeye çalışmıyor.  

Kitabın sonunda da iki sayfa bize ayrılmış. Unutkan Dede başka neleri unutuyor olabilir, diye soruyor. Yakından tanıdığımız birileri varsa birçok şey sıralayabiliriz.  

Yazar, bu ilk kitabında,  kendine özgü diliyle hikâyesini özel kılıyor. Hani derler ya anlatılmaz okunur. Kitap da öyle. Keşke herkes bu kadar pozitif olabilse diye düşünüyorum. Bunda yazarımızın doktor olması önemli rol oynuyor olmalı. 

Yakın Çocuk Yayınları, kitabı çok güzel hazırlamış. Kâğıt ve baskı kalitesine önem vermiş. Yazılmış, çizilmiş ve basılmış. Bize de okumak düşmüş. 

İyi okumalar.

Açık Kürsü'de yayımlanan içerikler, doğrudan yazarın kendi sorumluluğundadır.

Eksi 18 Edebiyat Topluluğu'nun görüşlerini yansıtmayabilir.