Şahin Bey’in askerlik yıllarında Trablusgarp savaşında Mustafa Kemal Paşa’nın  birliğinde takım komutanlığı yaptığını, birçok cephe de yurdunu savunduğunu, Filistin Cephesi’nde esir düşüp bir yıl esir kaldığını öğreniriz.  O ülkesine duyduğu sevgiyle  vatanın her yanına savunma için koşan bir kahramandır. 

Görevli öğrencilerden biri Şahin Bey’in ağzından konuşarak,  onun vatanının işgalinden  duyduğu üzüntüyü anlatır. Bu anlatım izleyenleri çok duygulandırır. “Düşman  bayraklarının Boğaziçi’nde dalgalandığını  görmek ne büyük çelişkiydi. Etrafta gördüğüm yabancı subaylar bizlere emirler yağdırıyordu. İçimdeki derin sızı yüzüme yansıyordu. Mustafa Kemal Paşa’nın dediği gibi, geldikleri gibi gideceklerdi, gitmeliydiler.”

Savaş sonrası iyice  cesaretlenen  işgal güçleri büyük kentler yetmezmiş gibi Anadolu’yu işgale başlamıştı. Gaziantep, önce İngilizler sonra Fransızlar tarafından  işgal edilmişti. İşgalcilere azınlıklar, Suriye ve  diğer  bölgelerden gönüllü gelenler de yardımcı oluyor, yerli halka çok kötü davranıyorlardı. Vatanseverler, Mustafa Kemal Paşa liderliğinde vatanın kurtuluşu için örgütlenmekteydiler. Yurdun her köşesinde süren bu örgütlenmeleri gördükçe Şahin Bey kendine şu soruyordu. “Yeni bir yol açılıyor  önümüzde, ben bu yolun neresindeydim?” 

Arkadaşı olan Antep milletvekili  Ahmet Muhtar, Gaziantep’te yayınladığı gazetelerde halkı direnişe  çağırmaktadır. İki arkadaş birlikte hareket etmenin başarılı mücadele için  şart olduğunu düşünürler. Savunma Bakanlığı’nın verdiği önemli görevden bu direnişin içinde olmak için  vazgeçer Şahin Bey. Mehmed Said olan adını gizlilik nedeniyle o zaman değiştirir. Her şey planlanarak,  inceden inceye  hesaplanarak yapılır. Savuma  kararları  şekillenince  harekete geçilecektir.

Ağır silahlarlarıyla büyük bir  Fransız askeri birliğinin Kilis yolu üzerinden  Antep’e girmeye hazırlandığı haberini alınca onlara karşı duracak iki yüz kişilik bir direniş gücüyle beş saat çatışırlar. Direniş başarılı olamaz, siperden çekilmeler başlar. Bu  dağılmayı, engellemek için çok çalışan Şahin Bey son kalan direnişçilerin de çekilmesiyle Elmalı Köprüsü’nde, kalan birkaç arkadaşıyla Fransızlarla çatışır, silahında kurşun kalmamıştır, yumruklarını sıkarak üstlerine yürür ve köprüde  şehit olur. Haber  büyük üzüntü yaratır. Onun ölümü Gaziantep’lilerin yüreğindeki özgürlük ateşini daha da alevlendirir. Oradan bütün Anadolu’ya yayılır. Devamlı yeni zaferler kazanılır. Antep halkı açlık ve yokluğa rağmen savaşıp kentlerini özgürlüğüne kavuştururlar. 8 Şubat 1921 tarihinde kente Gazilik ünvanı verilir. Kendi kendini özgürleştirmenin adı olur Gaziantep. Üstelik silahını, cephanesini kendisi yaparak. Çatılardan sökülen kurşunlarla, güvercin gübresiyle silah yaparak, binlece  şehitler vererek…

Halk, kenti için kendini feda eden Şahin Bey’i asla unutmaz. Sokaklarda kahramanlık türküleri, ağıtlar söylenir, doğan çocuklara onun adı verilir. Şehit olduğu yerde anıt yapılarak mezarı oraya taşınır, kentteki merkez ilçeye adı verilir. Şahin Bey Milli Mücadele Müzesi, Şahin Bey Müze Evi (doğduğu ev) onun hatırasını yaşatmaktadır. Bestelenmiş türkü, yazılmış şiirler Şahin Bey’in hak ettiği armağanlardır. O devamlı yaşatılacak ve yaşayacaktır gönüllerde.

Geziye devam ederken savaş zamanında kent halkının sığınma, depo ve hastane olarak kullandığını kastel denen yer altındaki tünel ve mağaraları tanırız. Silah dolduran kadınları,  bakır  kapların içine  güherçile barut konularak yapılan Sahan Bombası’nı, Tak Takı diye  ses çıkartarak makineli tüfek algısı yaratan başka bir  silahı hayretle öğreniriz. 

Kitap çok güzel bir sonla bitiriliyor. Eskiden güzel bir alışkanlık olan mektup yazmaktan, günümüzde vazgeçildiğini, oysa insanların durup dinlemeye, içini sesini duymaya çok ihtiyacı olduğunu söyler proje sorumlusu emekli öğretmen Adil Bey. “Birlikte yaşadığımız bu günün anısı olarak bir geleneği deneyimlemek, Şahin Bey’imize bir selam göndermek istiyoruz. Şimdi herkes  bugün yaşadıklarından neler hissettiğini,  istediği gibi, istediği uzunlukta yazıp zarflara koysun, kime  göndermek istiyorsa  adını yazsın biraz sonra postaneye gidip mektuplarımızı postalayacağız.” der.

Osman Torun; “Özgürlük Yolunda Şahin Bey”, Varyant Yayınları, 2024. 85s.

Açık Kürsü'de yayımlanan içerikler, doğrudan yazarın kendi sorumluluğundadır.

Eksi 18 Edebiyat Topluluğu'nun görüşlerini yansıtmayabilir.