Dört öykü de birbirinden güzel ama içlerinden birine öncelik vermem istense, kitaptaki son öykü olan “Petito Aşkı” derim. Öykülerinde hayvanlara yer veriyor ama bu öyküde yazar kendisini ele veriyor. Hayvanlara yaklaşımı, sevgisi açıkça gözlenebiliyor. Herkes kalemini eline alıp yazının başına oturduğunda ilk aklına gelen hayvanlarla ilgili öykü yazmak olur. Ya başımızdan geçmiş bir olaydır ya da dinlediğimiz bir hikâye. İşte bu öykü gerçekten başından geçmiş gibi doğal, içten, yapmacıksız, gösterişsiz sevgiyle kaleme alınmıştır. Yazar hayvanlarla ilgili başka öyküler yazsa bu özelliklerinden dolayı sevilerek  okunan öyküler sıralamasında başlarda yer alır. Hayvan sevgisinin ne olduğunu, sevgimizi dostlarımıza nasıl göstereceğimizi ilk başlarda büyüklerimizden görürüz okuruz öğreniriz. Bir veteriner hekim olarak gönül rahatlığıyla bu sevgiyi öğretmesi için yazara çocuğumu teslim ederim. 

Dikkatimi çeken sevimli bir diğer öykü “Atımı Getirin”. Her zaman yaptıklarına müdahale eden yetişkinlerden biraz uzak kalan anneanne ile çocuğun öyküsü. Anneanne, fantastik dünyasından gerçek dünyaya selam çakıyor torunuyla birlikte. Fantastik ile gerçekçilik öyle harmanlanıyor ki hemen gözlerimin önünde canlanıveriyor. Oldukça gerçekçi yani. Anneanne torun her okurun kafasında farklı canlanacak. Çünkü kişiler betimlenmiyor. Ben, kendimi anneannemle canlandırıyorum. Ah anneanne. 

“Dron Aysel” öyküsü yetişkinleri eleştiren, çocukların yanında duran bir öykü. Burada da anlatılanlar her ne kadar kurgu ve abartı olsa da mizah olsa da annelere ayna tutuyor. Diyaloglar harika. Ne eksik ne fazla. Sadece bu öykü üzerine hep birlikte sabaha kadar konuşabiliriz. Bize yapılanları ve bizim çocuklara yaptıklarımızı anlatırız birbirimize.

“İkizler ve Selin” öyküsü de çok güzel. Düşündüren, gülümseten, şaşırtan… Yine bir hayvanla şaşırtıyor beni; kurbağa. 

Güzel bir kitap güzel bir dostluğun başlangıcıdır.

Hasan Karaca kitabın kapak resminin ve iç sayfalardaki her öykünün başında yer alan resimlerin çizeri. Öykü karakterlerini çok güzel çizgileriyle canlandırmış. Kalemine sağlık çizerimizin.  Çizgilerini, yaratıcılığını seviyorum. Okul öncesi resimli kitapları olan Hasan Karaca'nın çizgilerinin kendine özgülüğü çok dikkat çekiyor. Yalnızca kitaplarındaki resimler üzerine yazmak daha doğru. Neden olmasın?

Açık Kürsü'de yayımlanan içerikler, doğrudan yazarın kendi sorumluluğundadır.

Eksi 18 Edebiyat Topluluğu'nun görüşlerini yansıtmayabilir.